فرق میگرن و سردرد چیست؟

سردرد یک علامت عصبی است و باید علت اصلی آن مشخص شود، اما میگرن یک بیماری ژنتیکی و عصبی است که اغلب باعث سردرد می‌شود، اما با بسیاری از علائم دیگر از جمله افزایش حساسیت به نور، صدا، حرکت و بو و همچنین سرگیجه، مه مغزی، درد شکم، مشکلات گفتاری، اختلالات بینایی، حالت تهوع، استفراغ، خستگی و تحریک پذیری و … همراه است.

از منظر پزشکی میگرن یک بیماری طیفی است، بنابراین برخی از افراد حملات نادر و خفیف داشته در حالی که برخی دیگر حملات شدیدتر و مکرر دارند. در طول حملات میگرن، مواد شیمیایی عصبی موجی از دپلاریزاسیون الکتریکی را در سطوح سلولی ایجاد می‌کنند که به عنوان «افسردگی گسترش قشر مغز» شناخته می‌شود. اثرات این اختلالات عصبی شیمیایی ممکن است از فردی به فرد دیگر و از حمله‌ای به حمله دیگر و در طول زندگی فرد متفاوت باشد.

هاله اختلالات عصبی در طول یک ساعت پیش از شروع سردرد میگرنی ظاهر شده و حدود یک سوم مبتلایان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و اغلب با خطوط زیگزاگ، نور‌های چشمک زن، تاری دید یا نقاط کور بصری قابل شناسایی است.

در مرحله بعد، علائمی مانند سردرد، «مه مغزی» و خستگی ممکن است رخ دهد. معمولا عصب واگ که از مغز به روده می‌رود نیز تحت تأثیر میگرن قرار می‌گیرد و این امر تخلیه معده را کند کرده که در نهایت می‌تواند منجر به حالت تهوع و گاهی استفراغ شود و جذب دارو‌های مفید را به تاخیر انداخته و حملات را طولانی‌تر کند.

درد در طول حمله میگرن ممکن است در هر نقطه از سر، گردن یا شانه‌ها احساس شود. درد شکم در کودکان شایع است.

در اینجا این مطرح می‌شود که چه چیزی باعث حملات میگرنی می‌شود؟

ژن‌های میگرن باعث می‌شوند مغز کمتر بتواند ورودی‌های حسی را پردازش کند و در نتیجه مغز در برابر حملات آسیب پذیر می‌شود. 

چگونه می‌توان میگرن را مدیریت کرد؟

افراد دارای میگرن معمولا به دنبال کشف اقداماتی هستند که می‌توانند برای جلوگیری از حملات انجام دهند. آن‌ها غذا‌های خاصی را از رژیم خود حذف می‌کنند، مصرف کافئین و الکل را متوقف کرده و به دنبال کلید خاموش کردن حملات می‌گردند. متأسفانه این کار به سادگی ممکن نیست. سیناپرس، می‌توان با شناسایی برخی نشانه‌ها از ۴۸ ساعت قبل حمله میگرنی را پیش بینی کرد. استفاده از یک دفترچه یادداشت ساده ممکن است به شناسایی برخی موارد برای کنترل و محدود کردن تأثیر حمله کمک کند. البته این تشخیص بر اساس سابقه علائم و در هر فرد با حالاتی متفاوت است. سابقه خانوادگی میگرن به تایید تشخیص کمک می‌کند، اما ضروری نیست و بروز میگرن به دلایل مختلف اغلب ناشناخته است.

در حال حاضر هفت داروی مخصوص میگرن موجود است که تأثیر هر کدام از فردی به فرد دیگر متفاوت است. این دارو‌ها را نباید بیش از ۱۰ روز در ماه مصرف کرد، زیرا استفاده بیش از حد از دارو‌های میگرن حاد باعث تشدید مشکلات مغز می‌شود. پزشکان اکیدا توصیه می‌کنند برای برطرف کردن میگرن از مصرف دارو‌های کدئین دار اجتناب کنید.