اصلاح روش زندگی در درمان بیماری ام‌اس مفید است

فرهاد گلی‌پور در مورد روش‌های درمان بیماری ام‌ اس، اظهار کرد: وقتی تشخیص بیماری ام‌اس در فرد داده شد، مانند بیماری سکته مغزی که می‌گوییم زمان بسیار مهم است و باید در زمان طلایی سریع به بیمار برسیم، در این بیماری هم، نه در آن حد ولی در حدی است که ما تشخیص را زود بدهیم و پشت گوش نیندازم چون بیماری ممکن است پیشرفت بکند.

وی افزود: بیماری ام‌اس با سیر کندی پیشرفت می‌کند و ممکن است علائمی برای بیمار نداشته باشد یعنی بیمار حالت عادی داشته باشد ولی التهاب و یا تخریب‌هایی که در سیستم عصبی مرکزی صورت می‌گیرد ادامه پیدا می‌کند.

گلی‌پور در پاسخ به این سوال که چرا علائم بروز نمی‌کند؟ گفت: چون در سیستم نخاعی ما ذخایری وجود دارد وقتی که تخریب‌هایی صورت می‌گیرد از آن ذخایر استفاده می‌شود در زمانی که ذخایر به اتمام می‌رسد در آن موقع است که علایم بروز می‌کند و بیماری کم‌کم پیشرفت می‌کند؛ به این دلیل است که در مراحل اولیه ممکن است بیماری علائم نداشته باشد.

متخصص مغز و اعصاب با اشاره به اینکه اگر بیماری هر چه زودتر تشخیص داده شود قبل از اتمام ذخایر زودتر به داد مریض می‌رسیم و در همان مرحله بیماری را متوقف می‌کنیم، افزود: اولین چیزی که در بیماری‌های مزمن به طور کلی وجود دارد آموزش به بیمار است تا شناختی از بیماری پیدا کند و بتواند روش زندگی خود را تغییر بدهد؛ این امر بسیار مهم است.

وی اصلاح روش زندگی، کاستن از استرس و اصلاح تغذیه در درمان این بیماری را مفید دانست و افزود: برای این افراد محدودیت در استفاده از غذاهایی به خصوص وجود ندارد از هر نوع غذا می‌توانند استفاده کنند به غیر از فست فودها و غذاهایی که نمک زیادی دارند. بیماران از رژیم‌های چربی که به خصوص اسیدهای چرب غیراشباع دارند و از چربی‌های گیاهی بیشتر استفاده کنند این محصولات برای این بیماران مفید است. در بیماری ام‌اس، ورزش کردن و شاد بودن خیلی مهم است و برنامه مناسب برای زندگی خود داشته باشند اینها تغییر روش زندگی است.

گلی‌پور درمان‌های مکمل در کنار درمان‌های دارویی را مهم دانست و گفت: از جمله درمان‌های مکمل می‌توان به فیزیوتراپی، ورزش یا یوگا هر چیزی که شادی را به بیمار می‌دهد اشاره کرد.

متخصص مغز و اعصاب دارو، درمانی را در مراحل دیگر بیماری نام برد و گفت: با در نظر گرفتن مراحل زندگی بیمار با توجه به شرایط بیمار بهترین و مناسب‌ترین دارو را برای بیمار تجویز می‌کنیم تا بیشترین عارضه و حملات بیمار  را کنترل و از پیشرفت آن جلوگیری کند. یک سری درمان‌های دیگر نیز هستند که درمان‌های علامتی هستند یعنی بیماری هر علامتی دارد که بهترین دارو را متناسب آن علامت به بیمار تجویز می‌کنیم.